كشورهایي كه كمابيش با مساله پيشروي بيابانها دست به گريبانند، در حال اجرای كنوانسيون از طريق توسعه و اجرای برنامه هایی در مقياسات ملی، بين منطقه ای و منطقه ای می باشند. معيارهایی در خصوص تدارك و آماده سازی اين برنامه ها در پيوست شماره پنج كنوانسيون پيرامون اجراي برنامه های منطقه ای به تفصيل ذكر گرديده است و آفريقا (كه به دليل شديدتر بودن پيشروی بيابانها در درجه اول اهمیت قرار دارد)، آسيا، آمريكای لاتين و حوزه دريای كارائيب، شمال دريای مديترانه و قسمتهای مركزی و شرقی اروپا را در برمی گيرد. براساس تجارب پيشين، ضرورت وجود حكومت مردم سالار و دموكراتيک در كنوانسيون مطرح شده است. اين خود به مفهوم شركت اقشار مردم در فعاليتهای مربوطه و ايجاد محيطی خود جوش در زمینه مشاركتهای مردمی می باشد بدين صورت كه بومیان هر كدام از نواحی فوق الذكر اين امكان را بيابند تا در محافظت زمین از فروسايی سهيم شوند. البته شايان ذكر است كه به موجب برنامه هایی از اين دست مسئوليت از حكومتها سلب نمی گردد. برخی از تغييرات نظير سيستمهای اجاره زمین، تقويت زنان، كشاورزان، چوپان ها تنها از عهده دولتها ساخته است. در ضمن دولتها می بايست به موسسات غير انتفاعی اجازه دهند در زمینه تدارك و آمادگی برنامه های اجرايی نقشی مهم را ايفا نمايند.

برخلاف تمامی تلاشهای گذشته، برنامه های اجرايی می بايست با ساير خط مشی های ملی در راستای توسعه پايدار هماهنگ و يكپارچه و با هرگونه تغييرات و شرايط محيطی ساز گار باشد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: